In het Rampjaar speelden de Goejanverwellesluis en Enkele Wierickesluis aan de Hollandsche IJssel een belangrijke rol, want deze vormden – samen met de sluis bij Nieuwerbrug aan de Oude Rijn – de inlaat tot de polder Langeweide, het smalste stuk van de Waterlinie. Op 17 juni 1672 stroomde de polder vol, en dat was net op tijd want de Franse troepen stonden al voor de – inderhaast geïnundeerde – waterlinie en hadden zelfs Oudewater veroverd. In allerijl besloot de commandant van Goejanverwelle, de graaf van Hoorne schansen en fortificaties op te werpen ter verdediging van de sluizen. Voorlopig was de waterlinie gered! Na het Rampjaar werden de schansen weer opgeruimd., maar eind 18e eeuw kwamen ze weer terug. Het bleef een belangrijke verdedigingsweg op de route naar Gouda, en daarom werd het ook bemand door een Gouds garnizoen. Aan beide zijden van de IJssel zijn nog resten van de Goejanverwelleschans in het landschap te zien. En de Goejanverwellesluis kreeg nationale bekendheid toen de Patriotten hier in 1787 prinses Wilhelmina van Pruisen een nachtje gevangen zetten in de zgn. Prinsessenboerderij.
Het historische hart van Spakenburg is al eeuwenlang een unieke pittoreske kern van grote culturele waarde. De museumhaven, gelegen aan de voormalige Zuiderzee, was ooit de spil van het bestaan voor Spakenburg. Wekelijks werden 200 vissersschepen met vaders en zonen uitgezwaaid en opgewacht. Je kan je voorstellen dat dit woeste bestaan allesbehalve romantisch was. De visserij was één van de belangrijkste bronnen van voedsel en inkomsten. Na afsluiting van de Zuiderzee, 100 jaar geleden, moesten vissers hun ziel en zaligheid opgeven voor een baan aan wal.
Met omstreeks 40 schepen in de museumhaven ligt hier nog steeds de grootste bottervloot ter wereld. Maak kennis met de naastgelegen oudste werf van Nederland waar nog steeds dagelijks wordt getimmerd. Hier is de passie voor schepen voelbaar.